Prof. dr. Paul Sanders
Hoogleraar Oude Testament aan de Protestantse Theologische Universiteit
In de jaren vijftig van de vorige eeuw verscheen een boek over de archeologie van Israël/Palestina dat al snel heel populair werd: De bijbel heeft toch gelijk van Werner Keller. Wetenschappers stelden terecht kritische vragen. Inmiddels zijn er in Israël/Palestina veel nieuwe vondsten gedaan. Sommige daarvan zijn met veel tamtam besproken, ook in de serieuze pers. Hoeveel bewijzen de vondsten? Wordt hun belang overdreven of misschien juist onderschat? Deze lezing gaat zo veel mogelijk in op de nieuwste ontwikkelingen
Dr. Ruwan van de Iest
Docent Koinè en Nieuwtestamentisch Grieks, Rijksuniversiteit Groningen
Sinds de oudheid gelden de werken van Homerus al als standaard voor de Griekse taal en cultuur. Kinderen op Griekse scholen moesten deze teksten lezen, om zich zo de Griekse taal eigen te maken en te leren wat het betekende om Griek te zijn. In de afgelopen jaren is er veel onderzoek gedaan naar de invloed vanuit het Oude Nabije Oosten op de werken van Homerus. Tijdens deze lezing gaan we ons verdiepen in een aantal verhalen die terug te vinden zijn in de werken van Homerus, die mogelijk hun oorsprong vinden in het Oude Nabije Oosten. Allereerst maken wij een analyse van de overeenkomsten en verschillen tussen de verhalen uit het Nabije Oosten en de versie die wij terugvinden in de werken van Homerus. Vervolgens staat de vraag centraal waarom Homerus de mogelijk aanwezige wijzigingen heeft aangebracht. Was dit bewust of onbewust? Tenslotte gaan we bespreken hoe deze mogelijke wijzigingen iets zeggen over de Griekse cultuur uit de tijd van Homerus en de waarden die in deze cultuur centraal stonden.
Deze lezing vindt online via Zoom plaats. U kunt zich aanmelden door op deze link te klikken: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSf7TR7JI2YZuJzuHw7QQJxJAwJSWgj3sxGKiO22Z7VZcpp-Dg/viewform
Eli Hoopman, BA
MA-student Hebreeuws/Grieks, KU Leuven
Ongeveer vijf eeuwen na de heerschappij van Nabonidus, de laatste koning van Babylon, verschijnt zijn naam in het Aramese Dode Zeerollen fragment 4Q242, The Prayer of Nabonidus. Dit lijkt erop te wijzen dat zijn figuur tot de verbeelding is blijven spreken. Wat komen we te weten over dit personage en zijn functie binnen de tekst, in de ongeveer acht gebroken lijnen die 4Q242 aan ons overlevert? Via een intertekstuele lezing verkennen we de verschillende tropes die worden aangehaald in het fragment. Hierbij worden twee relevante teksten betrokken, zijnde Daniël en de Harran stele. Aangezien de Nebukadnessar in Daniël op meerdere vlakken lijkt te verwijzen naar de historische Nabonidus, en de Harran stele een representatieve kennismaking met de koning in kwestie biedt. Zo bespreken we op welke wijzen Nabonidus wordt geïnstrumentaliseerd in 4Q242. Deze case study kan ook een inkijkje geven in bredere Assyriologische invloeden op het Dode Zeerollen corpus