Mgr. Sencie Instituut aula 01.28
Erasmusplein 2
Dr. Hanneke van der Schoor
Wat kunnen de Aramese teksten uit Qumran ons leren over de gemeenschappen die de Dode Zee rollen verzameld en geschreven hebben? Het Testament van Qahat wordt gebruikt als een case-study om op deze vraag te reflecteren door zowel de tekst als het handschrift op het manuscript nauwkeurig te analyseren. Het handschrift lijkt van een beginnend schrijver; het is zeer onregelmatig, en het manuscript bevat verschillende fouten. Toch heeft de schrijver een lange tekst geschreven die bovendien tradities over verschillende personen combineert. Deze observatie laat zien dat niet alle schrijvers/kopyisten van Qumran teksten even vakkundig waren in het schrijven, ondanks hun grote kennis van voorvaderlijke tradities.
In de tekst zelf, onbekend tot aan de vondst van de Dode Zee rollen, geeft een vader zijn zoons goede raad mee: “Blijf vasthouden aan de geestelijke erfenis van onze familie die al generaties meegaat!” De erfenis omvat deugden als waarheid, recht, eerlijkheid, en volmaaktheid, maar ook zaken als reinheid, heiligheid en het priesterambt. Hannekes doctoraat kadert het verhaal van Qahat binnen een eschatologische achtergrond waarin vergelijkbare deugden hooggehouden worden. Deze analyse resulteert in een nieuwe lezing van de tekst, waarbij zogenoemde priesterlijke elementen geïnterpreteerd worden binnen de context van wijsheidsliteratuur.