Mgr. Sencie Instituut
Erasmusplein 2
lokaal 01.28
Dr. Gerrit van der Kooij
Archeologie, Universiteit Leiden
In Palestina is de fotografie vanaf het begin toegepast. Eerst door vakmensen uit het westen maar al spoedig ook door lokale studio’s en bewoners. Het ‘tekenen met licht’ onderging in de eerste vijf decennia een groot aantal verbeteringen en vereenvoudigingen om ‘photografiën’ te maken. Daarbij ging het om de kwaliteiten van de camera’s en de chemie van te belichten platen, maar ook de verwerking en verspreiding van de gemaakte beelden (afdrukken en drukwerk). Daardoor veranderden ook de onderwerpen en de doelgroepen. Uiteindelijk ging de amateurfotografie een grote rol spelen, zodat de reiziger niet alleen met gekochte maar ook met eigen foto’s van een reis thuis kon komen.
Deze ontwikkelingen worden gecombineerd met de foto-onderwerpen, zodat de leidende vragen zijn: Hoe fotografeerde men (van beeld tot afbeelding), wie, wat, waarom en voor wie. Daarbij komt ook de betekenis ter sprake die de vroege fotografie had voor het verbinden van de geografie met Bijbelse voorstellingen; men zag in de negentiende eeuw het Bijbelse verleden in het heden en hield van ruïnes! Bovendien blijken die oude foto’s nu grote waarde te hebben voor bestudering van lokale veranderingen in het landschap, dorps- en stadsleven en talrijke sociaal-culturele elementen.
